اينكه علمای اسلام معاد را از اصول دين قرار داده‏اند ولی ساير ضروريات‏را از اصول دين قرار نداده‏اند ، بر همين اساس است . چون خيلی اشخاص ازما اين سؤال را می‏كنند ، می‏گويند شهادتين كه انسان به آن مسلمان می‏شود دوچيز بيشتر نيست : " اشهد ان لا اله الا الله ، اشهد ان محمدا رسول الله‏" . ديگر چرا مسأله معاد را جزء اصول دين قرار داده‏اند ؟ خوب ، آدمی كه‏به پيغمبر ايمان داشته باشد ، به هر چه پيغمبر گفته ( اگر برايش ثابت‏شود كه پيغمبر گفته ، مخصوصا اگر ثبوتش به حد ضرورت و بداهت برسد )ايمان پيدا می‏كند ، پس ما بايد بگوييم اصول دين دو چيز بيشتر نيست (حالا دو اصل ديگر [ عدل و امامت ] را كه شيعه می‏گويند ، آن به جای‏خود مسأله عليحده‏ای است .) : توحيد ، نبوت ، معاد فرع و طفيلی نبوت است ، چون ما به نبوت‏اعتقاد داريم و پيغمبر از معاد خبر داده ، به معاد هم اعتقاد داريم ،همين طوری كه چون پيغمبر گفته‏اند نماز واجب است به نماز هم اعتقاد داريم ، نماز هم از ضروريات است ، روزه هم ازضروريات است ، حج هم از ضروريات است .اين ايراد وارد نيست ، چون علت اينكه مسلمين معاد را جزء اصول دين‏قرار داده‏ا ند اين بوده كه اسلام درباره معاد يك امر علاوه‏ای از ما خواسته‏، يعنی نخواسته ما فقط آن را به عنوان يكی از ضروريات اسلام ، به طفيل ‏قبول نبوت قبول كرده باشيم ، خواسته كه خود ما هم مستقلا به آن ايمان واعتقاد داشته باشيم ، ولو مثلا ما به نبوت اعتقاد نداشته باشيم ، به معاداعتقاد داشته باشيم . اين كه " ولو " می‏گويم نه اينكه از آن صرف نظرمی‏كنم ، می‏خواهم بگويم يك مسأله‏ای است كه خواسته ما مستقلا به آن ايمان‏داشته باشيم و لهذا قرآن استدلال می‏كند بر قيامت ، استدلال نمی‏كند بر روزه‏، می‏گويد روزه را پيغمبر گفته ، ولی استدلال می‏كند بر قيامت ، چه آن نوع‏استدلالی كه پايه آن خود توحيد است ، و چه آن استدلالی كه پايه آن نظام‏ خلقت است .(کتاب معاد شهید مطهری)